اکنون این آواز قو برای استیلیکو بود: ضعف امپراتوری روم غربی که منسوببه زنجیرهای از وقایعی بود که از نبرد خونین فریگیدوس شروع شدند و با گشوده شدن سرحدات ژرمنی و تهاجم فاجعهبار به گالیا در ۴۰۷-۴۰۶، امری روشن و واضح بود. بدینگونه تهاجم بربرها به امپراتوری روم غربی آغاز شد. او که تا حدی یک ژرمن بود (پسر یک واندال و زنی رومی) از طریق روابط خویشاوندی به خاندان امپراتوری مرتبط بود (امپراتور هونوریوس دخترش را به ازدواج او درآورده بود) و بهسبب اعتماد شایستهای که تئودوسیوس کبیر در میدانهای نبرد به او داشت احساس غرور میکرد. در غرب، لژیونها که در درجه نخست از نیروهای بربر تشکیل شده بودند (در شرق این نسبت اندکی کمتر بود)، تحت فرماندهی یک ژنرال صاحبنام به نام استیلیکو بودند. IX در همان سال، استیلیکو و هونوریوس وارد مشاجرهای آتشین شدند: هونوریوس که کمی پیشتر برادرش آرکادیوس فوت کرده بود، قصد داشت به کنستانتینوپول برود تا بابت جانشینی برادرزادهاش تئودوسیوس دوم که در سنین جوانی بود، اطمینان یابد؛ امّا استیلیکو او را قانع ساخت که حضور امپراتور در غذاهای مدیترانه ای ایتالیا در چنین اوضاع و احوال حساسی (که آلاریک و کنستانتین سوم در کمین تاج و تخت بودند) الزامی است و اینکه خودش (استیلیکو) شخصاً به شرق رفته و کارها را رو به راه میکند. Th᠎is ​data w​as g​ener at ed  by GSA C​onte nt Generator Demov​er᠎sion᠎!

سبزیجات رژیم مدیترانه ای

وی نقل میکند که پس از سقوط آشور، آستیاگ دخترش را به نبوکدنصر داد. بیش از یک تاریخنگار ادعا میکند که در حقیقت استیلیکو، که از حیث سرباز در مضیقه بود، بهدنبال یک مصالحه یا شاید حتّی یک اتحاد با ارتش قدرتمند ویزیگوتها بود. در گذشته برخی پژوهشگران این تغییر رویه را چنین توضیح میدادند که امپراتوری روم شرقی از سال ۴۰۲-۴۰۰ قدرت آن را یافته بود که سیاست حذف عناصر ژرمنِ حاضر در کادرهای بالای ارتش را مؤثراً بهمنصهٔ اجرا بگذارد، افزونبر این، سیاست عاقلانهای در پیش گرفتند که هدفش دور ساختن تهدید قریبالوقوعِ متوجهٔ کنستانتینوپل بود و هدایت آن بهسوی مرزهای روم غربی بود. بهنظر میرسد که این تغییر رویه بربرها (از شرق به غرب) با انگیزههای جغرافیایی مرتبط باشد: موج نخست یورشهای بربری بیش از همه متوجه بخش شرقی امپراتوری بود چرا که یورش اولیه هونها به اقوامی (مانند گوتها) که در حوزه پائین دانوب ساکن و بنابراین با روم شرقی همسایه بودند ضربه زد. مطالعات خاکشناسی دقیق در دشت خانمیرزا نشان میدهد که منابع غنی خاک به میزان کافی وجود دارد و اگر تأمین آب لازم برای آبیاری آنها میسر باشد، رونق فعالیتهای کشاورزی و افزایش حجم تولیدات زراعی در این منطقه اهدافی قابل دستیابی خواهد بود.

رژیم هفت روزه مدیترانه ای

در واقع، منابع نقل میکنند که استیلیکو یک اتحاد با آلاریک بست تا او را در تلاش برای جدا کردن ایالت مورد مناقشهٔ ایلیریکوم شرقی از دست روم شرقی یاری دهد. در دیگر ترانهها و آثار هنری نیز، دلفینها به صورت روانهایی پر از عشق و محبت به تصویر کشیده شدهاند که از سوی جهان جانوران با انسان ارتباط برقرار میکنند. امّا استیلیکو بههرحال نتوانست طرحهای خصمانهاش در برابر امپراتوری شرقی را پیش ببَرد چرا که دور تازهای از یورش بربرها او را از اینکار بازداشتند. از سویی دیگر، نیامدن استیلیکو به اپیروس، در ۴۰۸ آلاریک را واداشت به نوریکوم (نزدیک به شمال ایتالیا) تغییر مکان دهد، و تهدید کرد به ایتالیا یورش میبرد اگر که به خواستهاش مبنیبر پرداخت ۴۰۰۰ پوند طلا بهخاطر «خدمات ارائه شدهاش» تن در ندهند؛ یا بهعبارتی همان معوقهای که باید بهخاطر تمام مدتی که ارتش گوتها در اپیروس در انتظار رسیدن استیلیکو مانده بود، به او پرداخت میشد.

تنگه بسفر از استانهای سرسبز آسیایی در برابر یورش از اروپا حفاظت میکرد. با اینحال، هیچیک از دو جنگ نامبرده سرنوشتساز نبود، و آلاریک توانست مانند همیشه از فاجعهای اساسی بگریزد. همین استیلیکو بود که پس از آنکه آلاریک و ویزیگوتهایش از آلپ گذر کردند و شروع به تصرف و غارت ایتالیای شمال-شرقی کرده (نوامبر-دسامبر ۴۰۱) و سپس میلان را هدف گرفتند، با اینان رویارو شد. که برادرِ گیلدو بود را بهسوی او گسیل داشت. در همین سال، در روز ۳۱ دسامبر یک توده بربر در ابعادی مافوقطبیعی متشکل از وندالها، الانانها، و سوئبیها که توسط هونها بهسوی غرب رانده شده بودند، از رود راینِ یخزده گذشته و وارد گالیا شدند. در این میان، آلاریک که از یکسو با نیروهایی که بهعنوان فرماندار نظامی بدست آورده بود خود را تقویت کرده و از سویی هنوز هم از رفتار رومیان ناخشنود بود، بهزودی بهسوی ایتالیا حرکت کرد و موانع اولیه آلپ را در پائیز ۴۰۱ میلادی پشتسر گذارد. سازماندهی شده بود را سرکوب کنند؛ دو نامبرده ارتشی گردآورده بودند که تهدید به هجوم به گالیا و براندازی کنستانتینِ غاصب میکرد. بر روی همه اینها، تهدید ویزیگوتهای آلاریک سنگینی میکرد که در همین سال به ایتالیا پا گذاشتند. هونوریوس، آقای آلوبیکوس، به توافق رسید که امپراتور جنگگریزِ راونا را خلع کرده و رومِ تهدید شده را نجات دهند.

اگر شما هر گونه سوالی در رابطه با کجا و نحوه استفاده از رژیم مدیترانه, دارید، می توانید با ما در صفحه وب تماس بگیرید.